In 1945 melden duizenden Nederlandse jongens zich aan als orlogsvrijwilliger om 'onze Rijksgenoten in Indië te bevrijden'. Evert-Jan Nijboer, een boerenzoon met weinig toekomstperspectief en veel idealen, geeft zich op. Hoopvol begint hij aan zijn avontuur, en aan zijn dagboek. De heenreis leest als een jongensboek, maar eenmaal op Java is alles anders. Hij ziet vrienden sneuvelen, wordt fotograaf van massagraven en redt duizenden Javanen van een verbrandingsdood. De terugreis is een survivor's story en bij thuiskomst zwijgt Evert-Jan, zoals zovelen. Zeventig jaar later reist kleinzoon Ronald Nijboer zijn opa achterna, met diens dagboek in de hand. Hij onderzoekt het lot van de oorlogsvrijwilligers, die altijd een status aparte hielden. Waarom zweeg een hele generatie Indiëgangers? En wat komen we te weten, als het zwijgen met verhalen gevuld wordt?
