Selma Meerbaum-Eisinger stierf in 1942 op achttienjarige leeftijd in het Duitse werkkamp Michailowska. In haar korte leven schreef zij 57 gedichten, waarvan er 46 in deze bundel zijn opgenomen. De gedichten, die ze opdroeg aan haar vriend, gaan over een liefde die meer wensdroom was dan werkelijkheid. Die vriend zou later, op de vlucht naar Palestina, om het leven komen. Selma's poëzie werd teruggevonden, na decennialang spoorloos te zijn geweest.
