Hoe we wonen, zegt veel over wie we zijn. Daarom is kuieren door wijken ook altijd proeven van lief, leed, streven en creativiteit van mensen van vroeger en nu. Sommige wijken groeiden spontaan binnen een stadsdeel en zitten nog altijd geprangd tussen waardevolle monumenten uit een soms ver verleden. Andere verschenen uit het niets op weiden of akkergronden in de stadsrand of in de schaduw van bedrijfsgebouwen en patroonsvilla’s. Ze werden bedacht door welmenende politici, rijke dromers of gehaaide ondernemers en vormgegeven door getalenteerde architecten. Wie door wijken wandelt, leert ook dat ze weliswaar van steen zijn gebouwd, maar nooit verstenen. Ze leven, dus evolueren. Huisjes in bescheiden tuinwijken werden prijzige tweeverdienerswoningen, prestigieuze herenhuizen bevonden zich ineens in ‘probleemwijken’, lang veronachtzaamde arbeiderssteegjes trokken jonge, enthousiaste bewoners aan. Projectontwikkelaars en overheden saneren, vernieuwen, hertekenen,
