Verbeeldingen van de ander is intensief op zoek naar die momenten in het lezen van literaire teksten die de lezer niet alleen oproepen om aandachtig te lezen en te interpreteren, maar hem ook dwingen tot overgave en daardoor confronteren met de grenzen van zijn verbeelden en begrijpen. Het gaat om de mogelijkheden van doorbraak in het hart van ons autonome denken, die misschien alleen dan kan plaatsvinden wanneer besef van eindigheid en heteronomie tegelijkertijd worden ervaren. In die momenten is het ogenblik van de Ander pas echt aangebroken: de blik die de onze kruist en ons verbeeldend kijken voor altijd ontregelt en onderwerpt.
