De overgang van 'vaste' naar 'vloeibare' moderniteit heeft in de westerse samenlevingen een geheel nieuwe situatie doen ontstaan en de mens geplaatst voor uitdagingen waarmee hij nog nooit eerder werd geconfronteerd. Sociale vormen en instituties krijgen thans onvoldoende tijd om zich te consolideren en kunnen niet langer dienen als referentiekader voor ons handelen en onze langetermijnoriëntaties. We zijn genoodzaakt andere manieren te vinden om ons leven in te richten. We moeten onderlinge verbindingen zien te leggen temidden van een lange reeks van kortetermijnprojecten en -gebeurtenissen die samen geen tijdsverloop beslaan waarop we termen als 'carrière' en 'vooruitgang' nog zinvol zouden kunnen toepassen. Zo'n gefragmenteerd leven vraagt van mensen dat ze uiterst flexibel zijn, zich telkens opnieuw aanpassen - dat ze bereid en in staat zijn om keer op keer van tactiek te veranderen, om verbintenissen en loyaliteiten onverbiddelijk vaarwel te zeggen en hun kansen te grijpen waar
