Er bestaat een foto van een levenloze man op een vuilnisbelt. Het is een gruwelijk beeld: een deels onthoofd lichaam, bakkend in de zon tussen bergen afval. De verteller in 'Vrije vectoren' stuit in een onbewaakt ogenblik op de bloederige afbeelding, maar voelt tot haar schrik geen afschuw. Sterker nog, ze is geboeid. En sceptisch. Wat wil deze ongelukkige haar vertellen? En wil zij dat wel horen? Marleen Nagtegaal schrijft deze verhalenbundel uit nieuwsgierigheid naar de betrouwbaarheid van berichten in de media. Tijdens haar zoektocht raakt de hoofdpersoon steeds verder verstrikt in de onherleidbaar verknoopte wereld van informatievoorziening. Niet alleen de dode man op de foto komt bij haar spoken: verschillende brokken 'realiteit' kruipen plots in vreemde hoedanigheden onder haar huid. Ze rammelen genadeloos aan de grondvesten van haar begrip. De waanzin ligt op de loer, maar dan komt er hulp uit onverwachte hoek. 'Vrije vectoren' is een fictief onderzoek naar waarheidsvinding,
