De vraag naar de vrijheid wordt gewoonlijk niet aan Heidegger gesteld. Dat is opmerkelijk. Vrijheid en tijd laat zien dat Heidegger de vrijheid niet alleen systematisch doordenkt, maar dat hij ook de confrontatie zoekt met het moderne vrijheidsbegrip en met de vrijheidsdenker bij uitstek, Kant. Heidegger werpt hierbij de vraag op of het alledaagse tijdsbegrip - de tijd gedacht als opeenvolging - wel ruimte biedt aan de vrijheid. Vanuit deze vraag, die de tijd in het centrum van het vrijheidsdenken stelt, wordt Sein und Zeit in dit onderzoek geanalyseerd. Het begrip 'herhaling' is hierbij het leidmotief. Het toont hoe de vrijheid het hart van Heideggers analyse vormt; tegelijk voert het naar de herhalingsdwang uit Freuds psychoanalytische theorie (en Heideggers kritiek op deze theorie) en naar Kierkegaard, die het begrip herhaling de filosofie binnenbracht. Uiteindelijk dwingt de herhaling ons de vraag te beantwoorden, of voor het in Sein und Zeit ontvouwde vrijheidsbegrip inderdaad de
