'Martijn Benders kan nagenoeg overal over dichten – over alles en niets: alarminstallaties, de apocalyps, (de dreiging van) terreur & veiligheid, paranoia, complottheorieën, de rol van geld, het kapitalisme, de medische sector, de liefde, en de taal zélf. Veel gedichten zijn maatschappijkritisch of satirisch – daarbij moet vooral de bordkartonnen medemens, de zich conformerende, slaafse mens, die de gebaande paden betreedt en keurig in het gelid loopt, het ontgelden. Martijn Benders beschikt over een zeer sterk beeldend en associatief vermogen – zó ongebreideld, en soms onnavolgbaar, dat hij met recht een der origineelste dichters van zijn generatie genoemd kan worden.' [?Willem Thies]
