In de jaren zestig raakte de trappistin Elisabeth Dinnissen (1927) geïnteresseerd in de Oosterse godsdiensten, filosofie en meditatie. In 1973 kwam zij in contact met de jezuïet Hugo Enomiya Lassalle en was zij, tot zijn dood in 1990, in allerlei functies werkzaam in zijn meditatiecentrum in Duitsland. Ze raakte er van overtuigd dat de beoefening van Zazen grote mogelijkheden biedt voor de ontwikkeling van wat zij noemt: Helende aandacht. "Gestage beoefening kan de mens brengen naar die plek in zichzelf, waar hij als het ware wordt losgemaakt en door een nieuwe stroom kan worden meegenomen. Vanuit die plek kan authentieke contemplatie weer mogelijk worden en een werkende kracht zijn." Het pionierswerk van Lassalle en met name zijn eigen, persoonlijke uitdrukking aan de ontmoeting van christendom en Zen, hebben nog nooit voldoende aandacht gekregen. Dit boek vult die leemte. Het is een zeer nuchtere en tegelijk diepgaande benadering van Zen en christendom. Een benadering die talrijke
