Jolanda de Mooij werkte jaren als verzorgende en later als verpleegkundige met dementerenden in het verpleeghuis. Zij is van mening dat dit een van de mooiste beroepen is die er bestaan. De Mooij beschrijft wat zij noemt het ‘Zien’ en legt uit waarom dit volgens haar een onmisbare kernkwaliteit is voor iedere zorgverlener. Door de jaren heen ontwikkelde zij een analytische en kritische blik op de gang van zaken; zij werd hierbij geprikkeld door de negatieve berichtgeving in de media en haar ervaringen als leidinggevende in een huis dat onder verscherpt toezicht stond. Beladen kwesties als ondervoeding, fixeren en drogeren bespreekt zij vanuit haar referentiekader als verpleegkundige. Ook schrijft zij over gewetensbezwaren bij het leveren van ondermaatse zorg en over haar strijd dit te verbeteren. Milly van der Ploeg heeft eveneens veel praktijkervaring met de zorg voor dementerenden. Zij heeft vanuit haar achtergrond als aankomend arts en neuropsycholoog een theoretische
