Het ligt bij velen nog vers in het geheugen. Zeker bij hen die het hebben meegemaakt. Het leeft nog steeds, ook in onze samenleving. Zijn de Deltawerken daar geen voorbeeld van? 1 februari 1953: Nederland werd getroffen door een watersnoodramp. Een hevige storm met orkaankracht beukte onze kusten, dijken begaven het, noodklokken luidden. De gevolgen waren verschrikkelijk, velen vonden de dood in de woedende golven. Onuitsprekelijk was de nood en ellende, de wanhoop en de rouw. Dit boek geeft een impressie van enkelen die bewust de ramp hebben meegemaakt in Brandwijk, in Stavenisse, in St. Annaland en op de rest van het eiland Tholen. Maar ook over de hulpverlening die op gang kwam, vooral over de rol die de Urkers daarin hebben gespeeld. Uitvoerig komen daarover Louwe de Boer en Louwrens Hoefnagel aan het woord. De Urker-vloot was in die verschrikkelijke dagen paraat en bood hulp. Alle verbindingen waren verbroken. Wie zat er echter achter die geheimzinnige noodzender aan boord van
