Melissa lijkt op het eerste gezicht een doorsnee puber: ze voelt zich onbegrepen, heeft posters van Gustav Klimt en Marlene Ditrich op haar kamer hangen en is op zoek naar de ware, grote liefde. Op veertienjarige leeftijd begint ze een dagboek: haar verhaal is de weerslag van wat er gebeurt als honderd keer een borstel door je haar halen voor je gaat slapen (een oude Siciliaanse raad om je haar stralend te houden) niet volstaat om de ware liefde te vinden. Melissa's eerste relatie, met een jongen die haar voor zijn eigen sexuele plezier misbrukt, mondt uit in een grote desillusie, die de inleiding vormt voor een eindeloze reeks sexuele ervaring die rechtstreeks van een pornosite lijken te zijn gedownload: sadomasochisme, gangbangs en homosexuele contacten. Na elke nacht die ze heeft doorgebracht met mannen voelt ze zich vies en gebruikt, maar ze blijft deze zielloze en soms gewelddadige sex zelf opzoeken. Dit grimmige verhaal van een 'verloren meisje' eindigt als een sprookje. Als
