Amsterdam staat aan de vooravond van een totale gedaanteverandering. In de stad is ruimte gevonden om 100.000 woningen toe te voegen aan de bestaande woningvoorraad en op dit moment wordt aan meer dan 300 vernieuwingsprojecten gewerkt. De intensiteit van de stad wordt hierdoor flink opgevoerd. Maar hoe staat het met die andere doelstelling van het stedelijk beleid: kwaliteitsverbetering? Tegenover het homogene model van de lobbenstad plaatst de auteur de stedenbouwkundige kwaliteiten van vier onderscheiden delen van de stad: de gridstad op de veenplak, de waterstad rond het IJ, de poldersteden in de droogmakerijen en de woonparken langs de linten. Deze delen hebben een duidelijk eigen stedenbouwkundige vorm, hetgeen uitvoerig geïllustreerd wordt aan de hand van tekeningen, kaarten en foto's. Dit onderscheid is een bruikbaar vertrekpunt om de stedenbouwkundige ontwerpopgaven scherper te stellen. Het onderscheid in vier leefmilieus biedt ook een nieuw gezichtspunt ten aanzien van de
