De Duytse lier is het debuut waarmee Jan Luyken zich in 1671 als 22-jarige dichter voorstelde aan zijn publiek. Zijn eersteling is een emblematisch opgezette liedbundel, vol lichtvoetige en welluidende lyriek over liefde en huwelijk, schoonheid en vergankelijkheid. In zijn muzikale verzen toont de dichter zich speels en belezen tegelijkertijd, en zijn persoonlijke betrokkenheid bij de bundel is groot: veel verzen lijken geschreven te zijn voor Maria de Ouden, met wie hij in 1672 in het huwelijk zou treden. Enige tijd daarna moet Luyken een geestelijke ommekeer hebben meegemaakt; zijn latere leven werd een toonbeeld van ascetische vroomheid.
