Een boek over liefde en (samen)zijn. Osho zegt daarover o.a.: eerst moet je zelf zijn, en dan kun je je de buitenwereld en de anderen toewenden. Want samen te zijn betekent te ontdekken, en als het eigen wezen niet bekend is, waar is er dan plaats om de ander in haar/zijn eigenheid te zien en te begrijpen, en ja, zelfs te waarderen?. En het komt pas echt dichtbij als het antwoord gegeven wordt op de zo vaak gehoorde vraag: Waarom is het zo moeilijk een relatie aan te gaan? Het antwoord laat een nieuwe vorm van relateren zien, waarin alle aspecten aan het licht komen: overgave, jaloezie, seks, scheiding, en het voortdurende streven naar ¿beter¿ lief te hebben. En hij citeert Kahlil Gibran, als die zegt: ¿Wees als twee pilaren die hetzelfde dak dragen, maar ga de ander niet bezitten, laat de ander onafhankelijk blijven. Draag hetzelfde dak ¿ dat dak is liefde.¿ Twee geliefden dragen iets onzichtbaars en iets enorm waardevols: een bepaalde poëzie van het wezenlijke, een bepaalde
