In de loop van de jaren heb ik diverse teksten geschreven n.a.v. verschillende gebeurtenissen, ervaringen, reizen of omdat er een innerlijke drang was om wat woorden aan het papier toe te vertrouwen. Ik weet wel, ze hebben geen eeuwigheidswaarde, maar ze zijn soms inhoudelijk en/of stilistisch aardig, soms hopelijk bijzonder en origineel. Mogelijk zijn zo schilfers identiteit -ook een soort selfies- veilig te stellen voor de tijd ze (opnieuw) verwaait naar onbekende, onontgonnen oorden. Impliciet de vraag: in hoeverre is je identiteit verweven met de plaatsen waar je bestaan zich manifesteert? Ontdek de zelfbeelden ook in de ontmoeting met de ander, vooral ook in de literatuur. In deze uitgave niet alleen poëzie, zoals van mij gewend, maar ook proza zowaar, waarin minder verstoppertje gespeeld kan worden. De lezer kan wellicht getroost zijn met de gedachte dat ik niet alles uit de laden en kasten opgediept heb. En digitaal verdwaal ik meer en meer, raak ik mijn selfies kwijt. Ga op
