Een alleenstaande moeder schrijft brieven aan een onbekende man die een levenslange gevangenisstraf uitzit wegens moord op vier jonge vrouwen. Onder begeleiding van de gevangenisdominee mag ze hem twee keer ontmoeten, en zo ontwikkelt ze tegen wil en dank een gevoel voor hem dat ze niet kan thuisbrengen. Is het medelijden met een man aan wie de staat al op jonge leeftijd alles heeft ontnomen? Het verzet van een voormalige 68'er? Of is dit wat ze liefde noemen? Nicol Ljubic (1971) werd geboren in Zagreb en woont in Berlijn. Zijn roman Zeezwijgen, over een strafzaak voor het Joegoslaviëtribunaal, was genomineerd voor de Duitse Boekenprijs 2010 en de Europese Literatuurprijs 2012 en won zowel de Verdi Literatuurprijs als de Adelbert-von-Chamisso-Förderpreis 2011. Als was het liefde is zijn tweede boek bij Babel & Voss Uitgevers. De Nederlandse kranten over Zeezwijgen: * 'Een meesterlijk boek dat zonder effectbejag laat zien dat het verleden je nooit los zal laten.' **** - Het Parool. *
