In dit boek schrijft Auke Jelsma over de wereld van theologen. Zij trekken zich de nood van de wereld aan. Soms willen ze er wat aan doen. Maar het enige instrument waarover zij beschikken, is de taal. Theologie en kerk moeten het nu eenmaal van woorden hebben. Het is met woorden vreemd gesteld. Ze kunnen dienen om gebrek aan daadkracht te verhullen. Toch brengen ze iets teweeg; het effect is soms alleen tegengesteld aan de bedoeling. Woorden kunnen vlees en bloed worden, zoals theologen weten. Ze kunnen ook een dodelijke uitwerking hebben. In ALSOF IK EEN MESSIAS WAS krijgt dit alles gestalte in het leven van een kerkhistoricus. In zijn relaties tot studenten en collega's, tijdens reizen naar bibliotheken en universiteiten in het buitenland wordt hij met de levenskrachtige maar ook dodelijke kracht van woorden geconfronteerd.
