Ed. Hoornik is door Martinus Nijhoff wel 'de eerste twintigste-eeuwer' in de Nederlandse poëzie genoemd, omdat hij door 'zijn nieuwe kijk op mensen en dingen' en door zijn 'gebondenheid aan de tragiek' van de tijd waarin hij leefde een ander uitgangspunt hanteerde dan de dichters uit de voorafgaande generatie. Ook J.C. Bloem maakte zich sterk voor Hoorniks poëzie en roemde onder meer de 'verbluffende veelzijdigheid' ervan. Van de vroegste, sociaal-geëngageerde verzen uit de jaren dertig, via langere gedichtencycli als Mattheus, Geboorte en Requiem, ontwikkelde Hoornik in zijn naoorlogse werk een even fatale als zachtmoedige stem, die hem tot een van de modern-klassieke dichters in de twintigste-eeuwse Nederlandse literatuur heeft gemaakt. In deze verzameluitgave staat de beste poëzie van Hoornik bijeen.'Ik heb Marsman, die met hartstocht bewonderen kon, nooit zo opgetogen gezien als na de eerste publikatie van Hoorniks gedicht Mattheus.' - Martinus NijhoffDit boek werd eerder
