In de Amsterdamse binnenstad liggen, als een groen geheim, vele honderden tuinen verborgen achter grachtenpanden. Ze vormen een vitaal, maar onbekend, onderdeel van de stedelijke cultuur. Met gracht, straat, stoep en huis vormt de tuin een onlosmakelijke eenheid. Van de 17de tot en met de 2Oste eeuw is de tuin achterr het grachtenpand het raakvlak geweest van zowel natuur als cultuur. De tuin, als onderdeel van het Amsterdamse stadsgroen, weerspiegelt opvattingen over natuur en stad, over status en wonen, over smaak en mode, over gebruik en schoonheid.
