'Emissiebank, centrale bank, bank der banken, bank uit de crisistijd, bank van de Staat'. Deze verschillende benamingen verwijzen naar de vele - meestal complementaire - functies van een centrale bank: geldemissie, financiering van de economie (handel of productie), financiering van de Staat, voogdij over het bankwezen en toezicht op het krediet, herfinanciering van het bankwezen (lender of last resort), internationale liquiditeitsreserve... Die veelheid van functies is ook het resultaat van een lange geschiedenis waarin elk van die functies beurtelings is ontstaan, zich heeft ontwikkeld, aan belang heeft gewonnen en soms op de achtergrond is geraakt ten voordele van een andere functie. Het is dankzij de werkelijkheid van die geschiedenis dat het begrip monetaire identiteit zin krijgt.
