Dit verhaal is fictie en non-fictie tegelijk. Het gaat over de wereldstad Antwerpen en over bestaande bevolkingsgroepen, allochtonen en autochtonen genaamd. In dit boek wordt duidelijk gemaakt dat een multiculturele samenleving geen sprookje is maar een realiteit en ook een mogelijkheid is voor een hoopvolle toekomst. Het boek handelt over twee Assyrische boerenzonen die met hun families gevlucht zijn voor het geweld in hun geboortestad in het Zuidoosten van Turkije. In Antwerpen leren ze het westerse model van onze samenleving kennen. Bovendien ontstaat er een dagelijks gevecht voor het behoud van eigenwaarde en de integratie in hun nieuwe wereld. In dit boek loopt de driehoeksverhouding tussen twee Assyrische vrienden en één Vlaamse arbeider, die lid werd van het Vlaams Blok als een rode draad door het verhaal. Voor het verhaal steunde ik op geschriften en artikelen die ik toegezonden kreeg van Amnesty International en het Vlaams Blok. Ook hielpen mij de persoonlijke
