In Echte economie speelt Heertje met de economie. Helder en beeldend zet hij recht wat in de moderne economie is scheefgegroeid. Hij helkelt de specialisaties die het zicht ontnemen op de twee uitgangspunten van de economische wetenschap: schaarste en welvaart. Door deze overspecialisering zijn eenvoudige inzichten verloren gegaan en dat leidt tot maatschappelijke schade. Vooral de onderwaardering van natuur en cultuur is een negatief gevolg van de eenzijdige nadruk op de financiele kanten van de economie en de illusie van universele meetbaarheid.In deze 'verhandeling' over schaarste en welvaart en over het geloof in leermeesters en lernen' legt Heertje het intellectuele tekort in de Nederlandse samenleving bloot. Hij wijt dit tekort aan het onderwijs en ontleent aan het jodendom zijn remedie daarvoor: het permanente leren.De econoom Arnold Heertje (1934) is emeritus hoogleraar van de Universiteit van Amsterdam. Zijn boek De kern van de economie uit 1962 is talloze malen herdrukt en
