Kunnen wij onszelf geestelijk verheffen, zoals de Baron von Münchhausen zichzelf lijfelijk uit het moeras verhief? Kunnen wij onze geest zó vormen, dat wij de geestelijke adeldom verwerven? In dit essay komen deze vragen aan de orde en houdt Sebastiaan Roes een hartstochtelijk pleidooi voor de cultura animi. Aan de hand van dit aan Cicero ontleende begrip neemt de auteur ons mee op zijn zoektocht naar de veredeling van de ziel en de vorming van de geest. De beheersing van onze zinnen is de eerste stap op weg naar de verheffing als mens. Het nastreven van deze verheffing is de rechte weg, de weg van het goede leven. Sebastiaan Roes (Groenlo, 1971) studeerde middeleeuwse geschiedenis en notarieel recht, promoveerde cum laude op een proefschrift over de geschiedenis van het Nederlandse erfrecht en is als hoogleraar verbonden aan het Centrum voor Notarieel Recht van de Radboud Universiteit Nijmegen. Sinds 2008 is hij secretaris van het Thijmgenootschap.
