Nina Werkman (Bellingwolde, 1947) maakt sinds een jaar of tien poëtisch werk in het Gronings en het Nederlands en als het zo uitkomt toneelteksten en proza. Zelf is ze onder meer ook wel op het podium actief. In haar poëzie zoekt ze op basis van de beelden in haar leven naar de reactie van een binnenste snaar. Zo kan een gedicht beginnen. Haar werk is gepubliceerd in tijdschriften als De Poëziekrant, Liter, het Groningse tijdschrift Krödde, in verzamelbundels en in de producten van het dichterscollectief WP99: Poëzie op sokkels (Profiel Bedum, 2003) en SUIKER poëzie (Uitgeverij Monnier, 2005). Op stapel staat als derde bundel van de werkgroep: Van liefde en koude min (Monnier, herfst 2009). Nina won aan prijzen onder andere de Dunya-Poëzieprijs 2001, de Apollo-poëzieprijs 2003 en de Jan Boer Poëzieprijs 2005. Uit de Dunya-prijs vloeide een bundel voort met werk van de vijf bekroonde dichters: Een geparkeerde kameel. Vanwege nominaties bij
