Overal ter wereld zijn steden hongerig. Als gulzige lichamen verorberen ze de gewassen van het nabije en het verre platteland. Zo konden steden groeien, via de succesvolle aanvoer, productie en verkoop van voedsel, via de verwerking en consumptie ervan in keukens en eetgelegenheden en via de afvoer ervan om opnieuw als mest en grondstof te dienen voor land en moestuin. Door de nabije Schelde en het omliggende wegennetwerk kon Antwerpen genieten van een rijke aanvoer van voedsel, waardoor het kon uitgroeien tot stad en rond 1565 al honderdduizend inwoners telde. Tegenwoordig gebeurt de aanvoer van voedsel naar Antwerpen via containers. Daardoor is de havenstad verbonden met een bijzonder groot, wereldwijd platteland. Voedsel heeft Antwerpen gevormd, want eeuwenlang is het hier elke dag verkocht, klaargemaakt, gegeten en in afval omgezet. Antwerpen à la carte toont met oude en actuele beeldende kunst en met waardevol erfgoed een nieuw portret van Antwerpen als etende stad. Het boek en
