De jonge Nederlandse kunstenaar Sebastiaan Bremer maakte in 1994 de definitieve oversteek naar New York. Altijd staat een foto aan de basis van zijn werk. Hierop reageert hij door met inkt een ragfijn stippelpatroon uit te zetten, dat organisch uitwaaiert over het oppervlak als een sponsachtig weefsel. Dit hedendaagse Œpointillisme wordt in sommige werken aangevuld met bonte kleurpartijen van inkt die de onderliggende foto uiteindelijk onherkenbaar maken. Bremer geeft zo zijn hersenspinselen letterlijk de vrije loop. In zijn recente werken hebben deze abstracte patronen plaats gemaakt voor figuratieve voorstellingen, geïnspireerd door 15e eeuwse vanitas-stillevens. 'Avila' is een oogstrelend boek, waarin het virtuoze en hallucinerende werk van Bremer op een briljante manier werd gereproduceerd.
