Het enige dat wij acht weken lang konden doen was kangoeroeën: borst ontbloten, Baby C er op leggen, voetjes onder je hemd steken en klaar. Uren aan een stuk lag hij als een aangespoelde zeester op mijn borstkas. Heerlijk. Samen uren inhalen die 's nachts door zorgen verdampt waren. Het zoontje van Hugo Luijten, schrijver en columnist, werd geboren met een stofwisselingsziekte. Dat stond garant voor een paar heel bijzondere eerste levensjaren; enerzijds anders dan die van andere baby's door een neussonde en andere extra's, anderzijds precies als die van gezonde baby'tjes met eerste stapjes, eerste woordjes, onbedaarlijk nachtelijk huilen en innige lichamelijke contacten tussen vader en zoon. Hugo Luijten schreef een ontroerend en tegelijk een heel komisch boek over 'Baby C', dat voor jonge ouders een waar feest van herkenning is. Hugo Borst over Baby C: 'Een práchtig boekje. Ontroerend en mooi geschreven.'
