Eén is een jongeman: hij zit in zijn hoekje van het schildersatelier. In zijn hand het potlood van de journalist, in zijn hoofd de hommage-beelden van de bentgenoot: verfstreek en kreet ineen. Een samen zoeken naar een bevrijding van tradities, clichés, blokkades, naar een nulpunt, naar de essentie van de kunst. Dat is deel I: de tekst die schilderwerk wordt.Twee: straks belichamen acteurs de stemmen die dit werk bevolken. Op het lijf geschreven is deze schitterende beurtzang, deze koorzang van bewondering, van de namen, van de belegering, van de herinnering. Van de tederheid ook. En van de liefde en het bedrijven van de liefde in het aangezicht van de dood, ja: aan de dood voorbij! Van de scherven van beelden die opgeslagen liggen in de kelders van het geheugen worden nieuwe beelden gemaakt. Dat is deel II. Het werd onder de titel Scherven uitgevoerd als muziektheaterwerk door Theatergroep Hollandia en muziekgroep LOOS.Drie is de verteller aan zijn schrijftafel. Hij buigt zich over