Ed van Heijzen, zelf patiënt met bekkeninstabiliteit, gaat in dit boek de strijd aan met artsen die bekkeninstabiliteit als een modeziekte bestempelen. Hierbij neemt hij gynaecoloog Cees Renckens als voorbeeld. Van Heijzen liep zelf bekkeninstabiliteit op door een ongeval en hij geeft , zoals het Nederlandse lezerspubliek inmiddels van hem gewend is, ongezouten zijn mening. Hij vertelt zijn eigen verhaal en hij laat daarnaast twee vrouwen aan het woord die bekkeninstabiliteit opliepen tijdens en/of na een zwangerschap/bevalling. Ook andere medische dwalingen komen aan de orde. Zijn boodschap is: artsen zouden ‘ns kritisch naar zichzelf moeten gaan kijken in plaats van patiënten te veroordelen.
