Alice en Emma zijn beste vriendinnen. Al heel hun leven lang. Emma houdt van voetballen en Alice van tekenen. Emma kletst en Alice luistert. Ze delen alles samen. Altijd. Tot Emma op een dag merkt dat er iets is wat Alice niet met haar deelt. Een geheim. Als Emma erachter komt wat Alice verbergt, weet ze niet zeker of zij voor altijd beste vriendinnen kunnen blijven. 'Zal ik het dan maar zeggen? Je wilt mijn beste vriendin niet meer zijn,' begon ik. 'Nee, dat is het niet!' zei Alice, maar het leek alsof ze door een bij was gestoken. 'Het is wel goed. Nou ja, het is helemaal niet goed, maar ik begrijp het wel. Ik weet niet eens of ik zelf wel mijn beste vriendin zou willen zijn. Ik maak altijd zoveel lawaai en ik ben onverstandig en ik breek dingen en ik werk iedereen op de zenuwen.' 'Mij werk je niet op de zenuwen. Ik wil dat je mijn beste vriendin bent voor eeuwig en altijd, het is alleen... alleen...'
