Door de eeuwen heen is Antonius van Padua blijven voortleven in de gelovige herinnering van zeer veel mensen. Hij stierf 1231. ziek en vermoeid door de vastenpreken die hij dat jaar has gehouden in Padua: veertig dagen aan één stuk door preken en biechthoren - dikwijls onder de blote hemel, omdat geen kerkgebouw in de stad de toeloop van de vele duizenden aankon. Hij werd begraven in de kerk van het Santa-Mariaklooster te Padua en al op 30 mei 1232 door paus Gregorius IX in de dom vna Spoleto heilig verklaard. Maar toch kun je van Antionius zeggen; zij leven is nooit opgehouden. Vóór zijn dood sprak hij door zijn preken, sindsdien doet hij dat door zijn voorspraak. De mensen roepen hem aan , en hij hoort toe en bewerkt verhoring. Dit boekje een handreiking zijn aan allen die de heilige Antonius vereren.
