Het was een kille natte, dinsdagochtend. Emma trok de oude jas van haar vader wat dichter om zich heen toen ze de achterdeur instapte om water te ponpen. Een gure wind blies door haar mouw terwijl ze moeizaam de ijzeren pomzwengel op en neer bewoog... Terwijl ze nog nahijgde van het pompen bukte ze zich om de emmer op te tillen. Toen ze zich omdraaide om naar binnen te gaan zag ze vanuit haar ooghoeken een flits van beweging. Een zwarte schim sprong weg achter het kolenhok...
