Sietse van der Hoek (1943) gaf al eerder van zijn affiniteit met het boerenbestaan blijk in Het bruine goud, Polderliefde en Het Platteland. In Boerenbouw illustreren de 'laatste boeren van Nederland' de teloorgang van een boerencultuur die eeuwenlang de stabiliserende factor bij uitstek was geweest in onze samenleving. Van der Hoek hoeft weinig moeite te doen om hun woorden het juiste gewicht en de juiste lading mee te geven: hij spreekt, als een geboren Groninger boerenzoon, hun taal 'vloeiend'. Dat hij die woorden ook nog eens feilloos in een context weet te plaatsen van een voortdurend veranderend landschap van sociale, economische en technologische factoren, maakt de lezing van Boerenbouw tot een waar oogstfeest!
