Klagen over een lelijke wereld, is dat niet zoiets als je erbij neerleggen? Uitverkoop heeft schreeuwerige kleuren, maar het zou dom zijn er niet van te profiteren. Anneke Claus zoekt naar de muziek in het cliché, de poëzie van de platitude. In heldere, ritmische gedichten en tekeningen van eigen hand. Oneliners liggen op de loer, pop-ups verstoren het beeld - en toch is er schoonheid. Onverstoorbare schoonheid.
