De bouwwerken van Le Corbusier behoren tot de belangrijkste en ontroerendste voort-brengselen van de moderne architectuur en zijn nog steeds een bron van inspiratie voor verschillende generaties van architecten. Zijn enigszins excentrieke Philips paviljoen, misschien wel het meest memorabele gebouw op de Expo 1958 in Brussel, anticipeert op de neo-expressionistische bewegingen in de hedendaagse architectuur en op onze huidige fascinatie voor fenomenen als licht, geluid, beeld en allerlei mediavormen. Het 'Poème électronique' ontstond uit de samenwerking tussen Le Corbusier, ingenieur Yannis Xenakis en componist Edgar Varèse. Het klank- en lichtspel bestond uit filmclips, gekleurde verlichting en muziekflarden en werd uitgevoerd in een duistere, verontrustende ruimte. Ook de complexe vorm van het zilverkleurige, maagvormige auditorium getuigde van een onvoorstelbaar scheppend vermogen. Deze nieuwe bouwplaat maakt deel uit van een reeks bouwplaten van iconische
