Wie in de 13e eeuw theologie ging studeren, begaf zich in een onoverzienbaar woud van geschriften. Daar was allereerst de Heilige Schrift zelf, bestaande uit 72 delen; verder waren er de uitleggingen daarvan in de werken van Ôde heiligenÕ (de Kerkvaders, speciaal Augustinus) en Ôde geleerdenÕ (de latere theologen, speciaal Hugo van St. Victor).Op verzoek van zijn medebroeders theologanten schrijft de franciscaanse theoloog Bonaventura (1217-1274) een gids in dat grote woud, een theologie in kort bestek, die hij Breviloquium noemt. Het werk bestaat uit zeven delen, voorafgegaan door een proloog. Hij spreekt daarin over God, die het beginsel der dingen is, en verder over schepping, val, verlossing, herstel door de genade, genezing door de sacramenten en over de vergelding in het oordeel. De opzet van het werk is heel bijzonder. Bonaventura redeneert in ieder hoofdstuk vanuit God, hetzij als het eerste beginsel, hetzij als het herstellende beginsel (het Vleesgeworden
