Vier jonge mensen dromen van een beter leven buiten hun vaderland, ze willen allemaal naar het rijke Italië. Een jonge Srilankaanse weduwe ontvlucht na de moord op haar man haar land in de hoop dat haar kind in Europa een betere toekomst tegemoet zal gaan. Een Filippijnse werkt als huishoudster bij een gegoede familie in Rome, maar wordt door de heer des huizes misbruikt. Een Afrikaans jongetje van negen wordt tegen zijn wil geadopteerd door Italiaanse adoptieouders. Hij klampt zich vast aan de herinneringen aan zijn hondje op de missiepost waar hij is opgegroeid, en er ontstaat een verwarrende verhouding met zijn pleegmoeder. En een Kaapverdische schoonmaakster komt werken bij een oude man die langzaam begint af te takelen en zich zo stoort aan haar wilde gedrag, dat hij haar in het nauw brengt. Susanna Tamaro schrijft over een actueel onderwerp: de moeizame dialoog tussen immigranten en autochtonen. Kristalhelder en krachtig schrijft zij over de ontheemding en het anders-zijn, over
