Een lange rit door de Atacama-woestijn van Chili. De scherven van een familieverhaal. De pijnlijke relatie van een jongeman met zijn gescheiden ouders. De onverklaarbare dood van zijn oom. In Camanchaca, de debuutroman van Diego Zúñiga, komt de hoofdpersoon langzaam maar zeker te weten wat zich in zijn jeugdjaren werkelijk heeft afgespeeld, alsof het verleden beetje bij beetje bloot komt te liggen achter de oplossende Camanchaca - de laaghangende mist die af en toe de smalle Chileense landstrook tussen de Stille Oceaan en de Andes helemaal toedekt. Maar, zoals de moeder van de hoofdpersoon op een gegeven moment opmerkt, soms is het beter om je niets te herinneren. 'Een onverwachte stem, een nieuw landschap. Een sober, riskant, verontrustend en verrassend boek.' Alejandro Zambra 'Een uitzonderlijke eerste roman.' Patricio Pron 'Ik geloof niet dat ik ooit een indringendere voorstelling ben tegengekomen van de pijnlijke overgang van de adolescentie naar de volwassenheid.' Claire-Louise
