Al vanaf mijn vroegste jeugd heb ik, in mijn hoofd, al luisterend naar de liedjes van Cornelis, mijn eigen beelden van vele geesteskinderen gevormd. Zijn poëzie en muziek waren een onuitputtelijke bron van visuele inspiratie,. Zij bewogen zich in mijn fantasie op het ritme van de muziek. De melodieën vertaalden hun emoties. Hun belevenissen schoven in die van mij tot een feest van herkenning. Ingegeven door dat heerlijke samenspel van zijn warme, bijzonder stem en eigenzinnige gitaarspel.En nu is er hier dit boekje.Cornelis getekend.