In 1936 speelde een zevenjarige Daniel Wayenberg voor het eerst in het openbaar. Dat gebeurde op een diamanten bruiloft in Nice. Hij begeleidde toen zijn vioolspelende moeder en speelde zelf een pianowerk van De Falla. Het markeerde het begin van zijn carrière als concertpianist. Dat was in 2006 precies zeventig jaar geleden. Daarom verscheen eerder bij Uitgeverij Gopher het boek Daniel Wayenberg 70 jaar concertpianist van Ben Daeter. In verband met Wayenbergs tachtigste verjaardag is deze herziene en aangevulde editie uitgebracht. Wayenbergs eerste pianoleraar was Ary Verhaar die de jonge Daniel een grondige muzikale opleiding gaf. Op zijn zeventiende ging Wayenberg naar Parijs om bij Marguerite Long te studeren. Het waren voor zijn muzikale vorming belangrijke jaren: hij werd een typisch Frans geschoolde pianist. De eerste successen had hij in Parijs. Daarna volgden de eerste tournees met als voorlopig hoogtepunt een optreden in Carnegie Hall in 1953. Wayenberg is een pianist
