Er zijn aan het begin van de negentiende eeuw in ons land `luilevende armen die in plaats van te werken liever hun hand ophouden. Men noemt ze `ene grief voor onze natuur, luije buiken, onbeschaamde deugnieten, zedelooze voorwerpen. In het in 1822 te Overijssel opgerichte bedelaarsgesticht de Ommerschans zullen die eens hard worden aangepakt en heropgevoed. Uit alle windstreken, van Hoorn tot Veere en van Brussel tot Groningen, worden de bedelaars door gemeentebesturen `opgezonden. Maar zijn het wel allemaal bedelaars? Met veel liefde voor het onderwerp en de mensen die er een rol in spelen, en met oog voor vermakelijke details, vertelt Wil Schackmann het verhaal van het gesticht en zijn bewoners. Met verrassende conclusies.
