Honderdvijftig jaar geleden was de Belgische kust bijna één groot woest duingebied. De eerste toeristen die er kwamen, beperkten zich tot enkele badsteden. Maar tegen 1900 zouden de kleine badplaatsen als paddenstoelen uit de grond schieten. Na de Eerste Wereldoorlog leek het erop dat er tussen natuur en architectuur een zeker evenwicht zou ontstaan. Maar de balans sloeg snel door naar de andere kant. Was een verblijf aan zee aanvankelijk het voorrecht van een kleine minderheid, in geen tijd kwam het binnen het bereik van iedereen. Na de volgende oorlog was het hek helemaal van de dam. Hele duinen verdwenen onder het beton. Aan de hand van honderden foto's, oude en nieuwe, laat dit boek je ontdekken hoe deze evolutie zich voltrokken heeft. Het laat je niet alleen zien hoeveel duinenlandschap er verdween, maar ook hoe een hele generatie aan villa's en hotels vrijwel zonder uitzondering werd opgeofferd. Bijna elke badplaats komt in dit boek aan bod. Elke badplaats heeft
