Omstreeks 1840 deed de jeugdige Dirk Bresser intrede als predikant van de Hervormde Gemeente te Strijen. Gods kinderen konden het niet vinden onder zijn prediking, en Bresser op zijn beurt had grote moeite met de plaatselijke gezelschappen. Maar de jonge predikant was een gekende des Heeren. Na twee jaar in Strijen gestaan te hebben, kwam hij tot bekering. Toen werden de mensen die hij vroeger minachtte zijn vrienden. Voor velen mocht hij het middel zijn tot bekering. In dit boek wordt niet alleen aandacht besteed aan ds. Bresser zelf, maar ook aan zijn geestverwanten, vrienden en gemeenteleden voor wie zijn prediking tot zegen was. Vele jaren later werd er nog altijd met achting over deze predikant gesproken, ook uit overlevering door mensen die hem persoonlijk niet meer gekend hadden. Onder hen was schaapherder Dirk Smits, een bekende onder Gods kinderen in de Hoeksche Waard. Ook aan zijn leven is een hoofdstuk gewijd. Daarmee geeft dit boek ook een beeld van het geestelijk leven in
