Umberto Eco, semioloog en schrijver, werd in 1932 geboren in Alessandria. Na een actieve wetenschappelijke carrière publiceerde hij in 1980 zijn eerste grote roman De naam van de roos (Premio Strega 1981), waarna de romans De slinger van Foucault (1988), Het eiland van de vorige dag (1994), Baudolino (2000) en De mysterieuze vlam van koningin Loana (2004) volgden. Deze werden in vele talen vertaald. In 2004 publiceerde Eco De geschiedenis van de schoonheid, en in 2007 De geschiedenis van de lelijkheid. Opsommingen en lijsten scheppen orde in de chaos en zouden typerend zijn voor primitieve culturen. Maar verrassenderwijs bleken deze overzichten ook in een steeds overzichtelijkere, moderne wereld hun aantrekkingskracht te behouden: we komen ze tegen in de Middeleeuwen, de Renaissance, de Barok en in de moderne en postmoderne wereld. In de literatuur, maar ook in kerkschatten, in (museum)collecties, in de beeldende kunst en in de architectuur _ een teken dat men nog steeds in de
