Helga Schneider vertelt het verhaal van de cruciale maanden uit haar jeugd in Nazi-Duitsland. In 1941 werd de vierjarige Helga Schneider door haar moeder in de steek gelaten omdat die een carrière bij de SS najoeg. Haar vader vond al snel een nieuwe vrouw, maar Helga kon haar stiefmoeder niet uitstaan. Zij werd een onhandelbaar kind dat opgroeide bij verwanten en in instellingen. In de winter van 1944 werd Helga naar haar vader in Berlijn gestuurd. De niet aflatende bombardementen, het maandenlange verblijf in de schuilkelders, de honger, het gebrek aan water, de dood en de verwoesting om haar heen dwongen haar tot een volwassenheid waar ze nog lang niet aan toe was. De brandstapel van Berlijn schetst de ondergang van nazi-Duitsland en de vernietiging van Berlijn, gezien door de ogen van een kind.
