DE FAMILIE PEKELBUIKCARTOONESKE KRACHTPATSERS TEGEN EEN MYTHOLOGISCHE ACHTERGRONDAls 10-jarige jongen had ik al een buitengewone belangstelling voor alles wat met strips te maken had. Eerst strips zoals Suske en Wiske & Asterix en niet veel later verslond ik het werk van meesters zoals Richard Corben, Berni Wrightson en Frank Frazetta. Het horror-/fantasy genre was langzaam maar zeker mijn wereld binnen geslopen. Een soortgelijke ontwikkeling viel te bespeuren in de stripverhaaltjes die ik tekende en schreef in mijn jonge jaren. Rond 1976 maakte ik mijn eerste gags, kleine stripstrookjes van 3 a 4 plaatjes met aan het eind een wel of niet geslaagde grap. Het lijdend voorwerp in de stripjes was steevast de sukkelige opa Pekelbuik.Ondanks zijn stuntelende begin evolueerden opa na verloop van tijd in een superheld of beter gezegd een super-antiheld! Toen de strip na zo’n 30 deeltjes in zwart-wit wat meer begon te rijpen, sijpelden er steeds meer fantasy- en horrorelementen door
