Immer nieuwsgierig en vol verwondering bekijkt en beschrijft bioloog Jelle Reumer de dierenwereld. De raadselachtige paling, het gestreste edelhert, de steur die vergat uit te sterven, de clowneske saiga-antilope, de wonderbaarlijk complete zandkorrelslak, de evolutionair dwaze flamingo en nog veel meer beesten typeert hij op de van hem bekende enthousiaste en vermakelijke wijze. Dieren die ogenschijnlijk doodnormaal zijn en die we amper een blik waardig keuren, worden door zijn scherpzinnige blik ineens onverwacht bijzonder. Reumer heeft een groot talent om in een korte schets met een hoog informatiegehalte over een dier te vertellen op een grappige, soms hilarische, soms filosofische manier. Taalvirtuoos als hij is legt hij de vinger op een gekke of onbegrijpelijke benaming, zoals het scheefbloemwitje, of verzint hij er zelf maar een: de Japanse baardgrondel. En passant geeft hij een lesje basale ecologie, laat hij zien dat verandering in het klimaat voor de ene soort profijtelijk
