Een middagje mooie foto's maken in de bossen verloopt verrassend. Niet alleen de plekjes in de natuur leg ik vast. Dé foto van mijn leven wordt een nachtmerrie. Ik knip maar door, terwijl ik de camera tegen een boomstam druk om het trillen van mijn vingers onder controle te krijgen. De overheid moet een getuige in een strafproces beschermen, maar als die overheid het laat afweten, is de getuige op zichzelf aangewezen. De hoofdpersoon van deze roman trekt daaruit zijn conclusies. Dit boek is het resultaat daarvan. Een boek vol verrassende ontwikkelingen. Het schrijven ervan vult een lange periode van isolement; het geeft de kans af te rekenen met alle schrikbeelden en het helpt enorm tegen de verwarring in het chaotische leven van de hoofdpersoon.
