De nieuwe verhalen van Willem van Toorn gaan allemaal over mensen die onderweg zijn. Bevrijd van hun dagelijkse beslommeringen kijken ze met een grotere ontvankelijkheid naar hun omgeving. Of ze nu in een villa op Kreta zijn, aan de Adriatische kust in Italië, op het station in Haarlem of in de belegerde stad Sarajevo, steeds speelt het niet-thuis zijn een cruciale rol. Zeker in het geval van Leeman, die, omdat hij in een oorlog is opgegroeid, altijd onmiddellijk de stemming ervan voelt wanneer hij in een oorlogsgebied komt – zoals je geuren herkent die te maken hebben met je kindertijd.
